[Proje]: Orman Evi

Proje Adı: ORMAN EVİ
İSTANBUL, 2020
İç Mimari: OFİST | YASEMİN ARPAÇ & SABAHATTİN EMİR
Fotoğrafçı: ALİ BEKMAN

Kemerburgaz, İstanbul’da bulunan Orman Evi’nin iç mimari projesi Ofist tarafından yürütüldü. 2020 yılında tamamlanan projeyi tasarım ekibi şöyle anlatıyor:

“Kemer Country’nin kütük evlerinden biri. Fakat etrafıyla, ormanla bağı koparılmış bir orman evi. Ofist olarak bizim kendisi ile ilişkimiz, Gülden Hanım ve Yılmaz Bey tam pandeminin başında, bir ay gibi kısa bir süre içerisinde buraya taşınmak durumunda kalınca başladı. Haliyle her şeyi sil baştan yapmak yerine akıllıca dokunuşlarla bu evi yeni kullanıcılarına mal etmek hedefimiz oldu. Hedefimizi, son derece yoğun, aktif çalışan ve şehirli bir hayat süren aile için, bu şehirli yaşantının ormanla ilişkisini de koparmadan bir denge bulmaya çalışmak diye özetleyebiliriz sanırım.

Yılmaz ailesi tekstil sektöründe önemli markalardan Koton’un sahipleri. Trendler, renkler, dokular, kumaşlar… Hepsini çok yakından takip ediyorlar. Haliyle çok da cesur olabiliyorlar. Kendileri ile daha önce de birlikte çalıştık. Proje süreçleri son derece heyecanlı, renkli ve keyifli geçiyor. Bu projede amaç, belki de biraz fazla modernleştirilmiş, biraz da soğuk bu orman evini renklendirmek, ısıtmak, şehirli hayattan koparmadan bahçeyle bağını kurmak, doğayı eve, evi doğaya yaklaştırmak oldu. Evin geneline hakim beyaz ve antrasite ek olarak ana salonda petroller, turuncular, kiremitlerle biraz sofistike, bahçe kat yasam alanındaki yeşiller, sarılarla ise daha sıcak, samimi, yumuşak bir havayı hedefledik.

Özünde tek tek dokunuşlarımız yine basit, net, mütevazi diyebiliriz. Mesela şöminenin metal sac giydirmesi ve etrafındaki sistem. Evin ruhuna uygun, beyaz boyalı ahşap bir kalası metal bir sisteme geçirerek çatı sitemine, TV ve raf sistemlerini de bu ahşap kalasa taşıtmak. Basit, bildik malzemeler, rafine ve net bir tasarım, çok kaliteli ve titiz isçilik. Sanırım bu tarif bizim genel olarak projelere yaklaşımımızı da oldukça güzel ifade ediyor. Süs olsun diye değil güle güle kullanılsın diye yapılan, yaşanan, kullanıcısı ile özdeşleşen, kişiselleşen, kişiye özel dikilmiş takım elbise gibi cuk diye üste oturan bir mekân yaratmak…”

Aydınlatma